Refik Halid Karay uzun yıllarını ülke içinde ve dışında sürgünde geçirmiş bir yazardır.Özellikle Ortadoğu'da geçirdiği yılları anlattığı kitaplarından biri de Gurbet Hikayeleri'dir.Onun bu kitabında yer alan Eskici öyküsünü çoğunuz bilirsiniz.Yine o kitapta yer alan bir öyküsü de Testi.Lübnan'da o yıllarda su içme kabı testidir.Bardak kullanmazlar.Birisi su istedi mi ona testiyi uzatırlar.O da testiyi havaya kaldırır,dudağına değdirmeden suyu ağzına dökerek içer.Biraz deneyim isteyen bir harekettir.Birisi gene böyle su içerken testinin içine gizlenmiş bir eşek arısı adamı ağzının tam içinden sokar.Adam can havliyle kendini içinde yazarın da olduğu bir arabaya atar.Arabadakiler doktor aramaya başlarlar ama nafile.Adamcağız boğularak ölür.Yazar bir başka arabayla az sonra aynı yerden geçerken genç bir adam bir testiyi havaya kaldırmış kana kana su içmektedir.
Yazar şöyle der:
"İnanınız,bütün hayvanların içinde en sakınmasızı ve en ders almazı insandır"
Yıl 1939.
Şimdi 2020.
Ne değişti bugüne kadar?Dün gece iki saat sonrasında sokağa çıkma yasağı başlayacak diye nereye koştunuz? Eczaneye mi? Hastaneye mi? Polise mi? Jandarmaya mı?Yetkililerinin sokağa çıkma yasağını erken veya geç ilan etmesi ayrı bir konu.Bir aydır virüs bilgileriyle yatıp kalkmışken bir kenarda iyi kötü az veya çok bir yedek gıdanız varken,olması gerekirken virüsün ortasına dalacak kadar evinizde olmayan neydi? İki gün neyin yokluğunu çekecektiniz?
Not:Bu yazı 2020'de başlayıp üç yıl bizi karantinada bırakan covid salgını sırasında yazıldı..
