Yazar :Tarık
Tufan .Kitap: Kaybolan.
Yeni
yazarları keşfetmeyi seviyorum. Bu korona günlerinde normalden fazla kitap
okudum. İnternette ararken bu kitaba rastladım. Ismarladım. Geldi.
Hakan’la Yıldız
evli,İstanbul'da yaşıyorlar. Yıldız’ın uzakta bir kardeşi , İstanbul’da yaşlı ve sorunlu bir babası var. Babasıyla ilişkisi pek iyi
değil. Zaten evliliklerinde de sorunlar var.
Gelelim
Hakan cephesine.
Hakan 20 yıl
önce ,henüz bekarken bir arkadaş grubuyla birkaç günlüğüne Yalova’ya Mert’in
ailesinin yazlık evine gider.Grupta Hakan’ın beğendiği Sonay da vardır.Neticede
geceyi Sonay ve Hakan birlikte geçirir.Gece yarısı Hakan uyanır ve salona
geçer.Az sonra büyük bir gümbürtü kopar.Hakan odaya gitmek istese de başaramaz
ve kapıdan dışarı fırlar.Evet büyük Yalova depremi olmuştur.Hakan büyük bir
şaşkınlıktan sonra eve yaklaşıp onlara bağırıp uyarmak ister.Ama ikinci dalgada
ev yerle bir olur.
Daha sonra
anlarız ki şaşırtıcı biçimde Hakan ,arkadaşlarını ve bir gece geçirdiği Sonay’ı
hiç aramamış, akıbetlerini sormamıştır .Onlar da onu aramamıştır.Neden?
Bilinmez.
Aradan 20
yıl geçer. Hakan ve Sonay karşılaşır. Hakan büyük şaşkınlık içindedir .Sonay
onu rahatlatır nedense ve şu inanılmaz cümleyi söyler;
“Öldüğümü
zannediyordun”
Sonay arada hiç görüşmediklerine ,hiçbir bağlantıları olmamasına rağmen Hakan’ın kendisinin öldüğünü zannettiği fikrine nereden kapılmıştır? Mantıklı değil.
Devam
edelim.
Sonay;-Olanlar
için kendini suçlama.
Hakan:-Ne
yapayım Sonay? Kaçtım ben.
Sonay:-Hepimiz
aynısını yapardık o anda.
Sonay,
Hakan’ın depremden kaçıp kurtulduğunu nereden biliyor? Bilmiyoruz.
Belki o da
göçük altında kaldı, öldü.
Depremden
sonra o evde bulunanların hepsi kurtulmuş. Peki birbirlerini neden arayıp
sormamışlar .Ortak arkadaşları olmasına rağmen nasıl birbirlerinden haber
almamışlar? Hem de bu çağda ,bu
teknolojiye rağmen.
Ben bu olay
örgüsünü kavrayamadım. Örgüde mantık bulamadım. Kitabın kalanına da o nedenle
kendimi veremedim.
